Leve de beleving in musea!

Ik zie haar nog zitten. Op de laatste trede van de trap. Haar hoofd naar beneden rustend op haar armen, af en toe zwaar zuchtend, uitermate verveeld, wachtend tot de rest ook klaar is. Dat meisje, dat was ik. Volgens mij was ik een jaar of tien. Ik ging met mijn moeder, tante en jongere zus naar een expositie in een museum waarvan ik de naam niet eens meer weet.  Ik herinner me een expositie van schilderijen en andere kunstobjecten. Moderne kunst. Terwijl ik binnen pak ‘m beet 10 minuten bij de uitgang zat, verveeld naar de grond starend, bestudeerden zij vol verwondering het eerste schilderij uit een reeks van vele. In mijn beleving heb ik daar, onderaan die trap, nog uren gezet.

Beleving

Nu zal het allemaal niet zo dramatisch zijn geweest. De mens romantiseert of, in mijn geval, dramatiseert een herinnering maar wat graag. Want, ondanks deze ‘dramatische gebeurtenis’, draag ik musea een warm hart toe en kun je me daar regelmatig vinden. Zoals ik in mijn vorige blog zei: ‘Ik hou van musea!’. Met mij is het dus allemaal goed gekomen ?. Maar wat maakt het verschil in beleving tussen toen en nu zo groot? Nou, precies dat. Beleving is het sleutelwoord.

Musea toen en nu

In mijn herinnering liep ik maar wat rond door dat museum; doelloos, passief kijkend, niet wetende wat je precies ziet of waarom iets is gemaakt. Kortom: ik miste de context. Dat maakt een museumbezoek gewoonweg heel saai. Althans, voor mij. En ik vermoed voor heel veel mensen. Want wist je dat het museumbezoek wereldwijd enorm is toegenomen? In Nederland groeit die zelfs spectaculair. Veel musea hebben zich in de loop der jaren getransformeerd van een traditioneel museum naar een plek waar je nieuwe ervaringen kunt opdoen, een tijdsperiode kunt beleven of spelenderwijs iets kunt leren over een bepaald onderwerp. Educatie met een vleugje (of meerdere vleugjes) amusement. En daar ben ik maar wat blij mee. Informatie blijft toch veel beter hangen als al je zintuigen worden geprikkeld?

Storytelling

Ik weet nog dat ik tijdens mijn studie aan de NHTV als opdracht een speurtocht moest maken voor een museum naar keuze. Het werd het Archeon; een belevingsvol museum waarbij je je in verschillende historische tijden waant. Een fictief persoon uit de Middeleeuwen nam je bij de hand en vertelde onderweg een bijzonder verhaal met grappige weetjes over zijn periode. Tussendoor nog een aantal opdrachten zodat je als bezoeker actief naar info op zoek moest gaan, en voilà, klaar was de educatieve speurtocht. Door storytelling laat je bezoekers een periode echt beleven. Het is een leukere manier om iets te leren. En, niet geheel onbelangrijk, je trekt hierdoor een bredere doelgroep aan. Een win-win-win situatie in mijn ogen.

Een nieuwe ervaring

Dus niks geen stille zalen meer met kunstzinnige of historische objecten in vitrines of aan muren met af en toe een uitleg. Vertel persoonlijke verhalen rondom een thema waarmee mensen zich kunnen identificeren en waarbij je de zintuigen aanspreekt. Een nieuwe ervaring is geboren. En natuurlijk staan die kunstzinnige of historische objecten er nog steeds, maar het draait nu meer om het verhaal.

Wil jij jouw verhaal ook (meer) laten beleven? Neem dan contact op met tekstbeleving. Ik kan je helpen jouw authentieke verhaal te vertalen in een belevingsvol product. Leve de beleving. Hoera, hoera, hoera!